ලු!

ලඟට අරන් සෙනේහයෙන්

දුක් කඳුලු පිස දාන

ඔබ සනසන මං

සොර ගැහැණි ලු

වේසාවි ලු!

ඔවුන් නොදන්නවා උනාට

තියාගන්නමයි කියලා

ඔබෙ හදවත මට දුන්නෙ

ඔබේ පිරිසිදු දෑතින්ම ලු !

තලා පෙලා ඔබ තෙරපා

පෙම් ලොව දොරගුලු දාලා

නපුරු ලොවක ඔබ තනිකල

ගුණයහපත්

අගමෙහෙසිය

අනේ පවු ලු

අසරණයි ලු!

ඔවුන් නොදන්නවා උනාට

ඔබ අත

ඇයගේ අත මත

එකට තබා පැටැලෙව්වෙ

සත්ගුණවත් මවුපියන් ලු

ඒ බව දැන් අමතකයි ලු!

කුලීකාර වස්තුව

Courtesy: http://cdn4.wn.com/

 

‍යන්න මාවත නොදන්නී

තාර අතුරා

අනුන් යන මඟ

දෙපස එලි කොට තනන්නී...

ඇට ගැහුණු හිස් ළදරු කුස්

නිතර සිහිකොට තැවෙන්නී

රස මසවුලෙන් විසල් කුස්

නිතර පුරවා තබන්නී...

රළු ඉරුණු රෙදි අඳින්නී

අන් ගත එතෙන

සුදු සිනිදු

රෙදි පිළි මදින්නී...

ඉන්න සෙවනක් නොමැත්තී

අන් හිසක සෙවනක

සතුට සදමින්

සෝ දුකින් කල් ගෙවන්නී…

වරද කාගෙද

එක සිත
දෙතැනක
තුන් තැනක
කිහිප තැනකම
(අඩු වැඩි වශයෙන්)
නතර වී
ඇත.


වරද කාගෙද
දුවන සිතෙහිද
පෙනෙන රුවෙහිද
කවදා
කවුරුන්
කියා දේවිද?