හැකිනම් සොඳුර
ඔබ කර මත ඇති
සියලු අමිහිරි බර
මා කරපිටට ගන්නෙමි
ඔබ ගයන දුක් ගී
මාගෙ කර්කශ හඬින්
කෑ ගසා ගයන්නෙමි
ඔබේ සියොළඟ වේදනාවන්
මාගේ කර පිරිමැද
දුරු කර හරින්නෙමි
අහසේ තරුද
මුහුදේ වැලිද ගෙන
ලොව උඩු යටිකුරු කර
සියලු දේ පෙර ලෙස
අඹන්නෙමි
එත් බැරිනම් අඩුම ගානේ
කියාගන්නම බැරිම දුකකට
කඳුලක්ව ගලන්නෙමි
එහෙත් සොඳුර....
මා දෑස ද වියලිය.
දෑත ද විලංගු ය.
කරමත ලොකු බරකි ය.
නමුත් මා දිනක
'විලංගු ලිහන නැණ'
සොයාගන්නෙමි
ඔබටද කියා දෙන්නෙමි.
එතෙක් ඉවසමු සොඳුර
ඉවසා බැරිම තැන...
